foundation: when the smoke clears

De eerste keer dat ik van foundation hoorde was toen men mij vroeg of ik mee ging naar een optreden van foundation in Mechelen. Men zei mij dat ik dit wel een toffe band zou vinden. Het optreden toen was echt goed en ik heb me daar toen ook meteen een foundation 7" aangeschaft. Nu is er dus de eerste full length van Foundation: When the smoke clears.

Foundation is een band waarvan de leden heel goed geluisterd hebben naar de hardcorebands van begin tot midden jaren negentig. Foundation is dus groovy, midtempo en heeft een zekere dramatische toets in de muziek zitten. Bands waar ze vooral mee vergeleken worden zijn Trail en Buried alive. Dit heeft vooral te maken met de stem van foundation's zanger Thomas Pearson. Maar ik ben er zeker van de de leden van foundation ook naar de eerste twee 7"s van Earth crisis en de platen van Unbroken hebben geluisterd.  Voor de mensen die liever een moderner referentiekader hebben: Foundation klinkt als een iets tragere, zwaardere have heart.

Nadat ik deze plaat de eerste keer beluisterd had, vond ik dat foundation toch wel een beetje overroepen was. Ik vond het geen slechte plaat, maar ik vond ook dat deze plaat zich echt niet kon meten met de platen uit de jaren 90 waar dit mee vergeleken werd. Maar om de een of andere reden had ik toch de neiging om deze plaat opnieuw en opnieuw te beluisteren en ik moet zeggen: when the smoke clears is echt een groeiplaat. Ik zeg niet dat het een plaat is die beter is als" life love regret", of  "are these our lives?", maar ze mag er toch zeker naast liggen.

Dit is een plaat die ik zou aanraden aan iedereen die ofwel graag goede, intelligente hardcore luistert, ofwel heimwee heeft naar de sound en de attitude van hardcorebands uit de jaren 90.